Δράσις και αντίδρασις. Νευτωνική προσέγγιση στο σημερινό κοινωνικοπολιτικό και μη γίγνεσθαι….

Αρχιμ. Νεκτάριος Μητρόπουλος

Καθηγούμενος Ι.Μ. Σπηλιάς

Υπ.Δρ.Θεολογίας

Μέσα από ένα διάλογο με έναν σοφό επιστήμονα της ζωής με θέμα το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι της Ελλάδος,  μας δόθηκε το έναυσμα να συγγράψουμε αυτό το κείμενο. Η οπτική γωνία με την οποία αντικρίζουμε το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι δεν είναι άλλη από την οπτική μέσα από τους Νόμους του Νεύτωνα. Ο Νεύτων δημοσίευσε στις 5 Ιουλίου του 1687 στα λατινικά, και το 1729 στα αγγλικά την τριλογία Philosophiæ Naturalis Principia Mathematica (Φυσική Φιλοσοφία με Μαθηματικές Αρχές) . Μέσα στο έργο αυτό αναπτύσσει τους Νόμους της κίνησης. Τον νόμο της αδράνειας , τον θεμελιώδη νόμο της Μηχανικής και τον νόμο της αρχής διατήρησης της ορμής ή και νόμο της δράσης και αντίδρασης. Και οι τρείς είναι στενά αλληλένδετοι μεταξύ τους και οφείλουν την ύπαρξη τους ο ένας στον άλλον. Ο Νεύτων χωρίς να παρακάμπτει τον Αριστοτέλη ,τον Γαλιλαίο και άλλους πριν από αυτόν αναπτύσσει τους νόμους της κίνησης και δίνει ερμηνεία στις  μέχρι τότε αναπάντητες ερωτήσεις.

Στην προσπάθεια αυτές τις ημέρες να κατανοήσουμε τα πρωτοφανή ιστορικώς τεκταινόμενα για την Πατρίδα μας γεγονότα μελετώντας όχι μόνο αυτά τα οποία υποκειμενικά ή αντικειμενικά –Κύριος οίδε- προβάλλονται από όλων των ειδών Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως άλλα και όλα εκείνα που πολλές φορές θεωρούνται συνομοσιολογικά και απώτερο σκοπό έχουν την γεωπολιτική αλλαγή του χάρτη αλλά και την διανομή της εκμετάλλευσης του υπόγειου και υπέργειου πλούτου της χώρας μας χρειαστήκαμε και εξ αφορμής της στασιμότητας στις διαβουλεύσεις της χώρας μας με τους εταίρους ή θεσμούς ,κατά το νεώτερον, να ανατρέξουμε στην φυσική και να ξεσκονίσουμε την τριλογία του Νεύτωνα για να μπορέσουμε να απαντήσουμε στην απορία που μας δημιουργείται. Μια απορία που αρχικά ξεκινά παιδική ,όπως εκεί των παιδιών που ρωτούν ποιος είναι αυτός που τραβά τον σκιέρ στην κάθοδο του από τη πλαγιά του βουνού ; Απορία που δημιουργείται επειδή δεν γνωρίζουν εξ ηλικίας τον νόμο της βαρύτητας. Μια απορία η οποία έχει την ίδια ποσότητα και ποιότητα άγνοιας για το σύνολο των Ελλήνων κυβερνώντων και μη. Η μορφή αυτής της απορίας είναι ποικίλη. Άλλη πολίτικης φύσεως, άλλη κοινωνικής φύσεως, άλλη οικονομικής φύσεως…..άλλη……άλλη…… όπου ακούς, σε συγκεντρώσεις στις οποίες αρέσκονται οι Έλληνες να αναλίσκονται,  με στόμφο και σθένος να κουβεντιάζονται χωρίς φυσικά λύση και αποτέλεσμα.

Ο Νεύτωνας στον πρώτο νόμο μιλά για την αδράνεια : "Κάθε σώμα, που βρίσκεται μέσα σε ένα αδρανειακό σύστημα, διατηρεί την κατάσταση ηρεμίας, ή ευθύγραμμης και ομαλής κίνησής του, εφόσον καμία εξωτερική δύναμη δεν επιδρά για τη μεταβολή της  η συνισταμένη των δυνάμεων ισούται με 0". Μαθηματικά, αυτό σημαίνει πως, αν ΣFεξ είναι το (διανυσματικό) άθροισμα όλων των εξωτερικών δυνάμεων που ασκούνται σε σώμα μάζας m και v η αντίστοιχη ταχύτητά του, τότε ΣFεξ =0 <=> ν = σταθ.

Παραφθείροντας τον ορισμό του νόμου με την μέχρι τώρα πορεία των διαπραγματεύσεων με τους «Θεσμούς» και τοποθετώντας όπου m την Ελληνική πλευρά και οπού  ΣFεξ    τους «Θεσμούς» και ν την αντίστοιχη ταχύτητα εξέλιξης των διαπραγματεύσεων και την σκοπιμότητα,  τότε η συνισταμένη  τους είναι μηδέν. Και εξηγούμαστε.  Η αγωνία ,το άγχος και η ανασφάλεια είναι μόνιμα ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των Ελλήνων σε αντίθεση με τα πρόσωπα όσων συμμετέχουν ή συμμετείχαν στην Ελληνική πλευρά και αυτό ,για τους δεύτερους, διότι μετέχουν του πιο πάνω αξιώματος, λειτουργούν δηλαδή μέσα σε ένα αδρανειακό σύστημα μη μεταβλητό και ανεπηρέαστο. Όπως προείπαμε οι τρεις νόμοι του Νεύτωνα είναι αλληλένδετοι μεταξύ τους. Κατά συνέπεια "Η συνισταμένη των δυνάμεων που ασκούνται σε ένα σώμα, ισούται με το ρυθμό μεταβολής της ορμής του σώματος" (Θεμελιώδης νόμος της μηχανικής Σ F=ma ). Και ποιος είναι ο ρυθμός μεταβολής; Όλοι αναρωτούνται ,αστάθεια οικονομική…. Ρυθμός μεταβολής; Κανένας !!!! Γιατί κανένας ; Γιατί απλά και σύμφωνα με τον πρώτο νόμο ο διάλογος γίνεται σε ένα αδρανές περιβάλλον. Καμία από τις δύο πλευρές δεν ασκεί δυνάμεις- προτάσεις για να μεταβληθεί η ορμή του σώματος ,δηλαδή η κατάσταση της χώρας. O δεύτερος νόμος ισχύει εφόσον βρισκόμαστε σ’ ένα σύστημα αναφοράς αδρανειακό όπως ορίστηκε από τον πρώτο νόμο. Και ο Νεύτωνας αν ζούσε σήμερα θα αναιρούσε την ισχύ του δευτέρου νόμου γιατί ενώ βρισκόμαστε στην αδράνεια δεν υπάρχει ρυθμός μεταβολής των εξελίξεων της διαβούλευσης μεταξύ Ελλάδος και Θεσμών.    Μ’ άλλα λόγια η ιδιότητα που ονομάζουμε αδρανειακή μάζα-εξέλιξη της διαβούλευσης-  δεν είναι παρά η εκδήλωση της αντίστασής της ελληνικής πλευράς στην απομάκρυνσή της από το προτιμητέο αδρανειακό σύστημα αναφοράς των «»Θεσμών» .  Και εδώ ερχόμαστε στον τρίτο νόμο που δίδει και τον τίτλο στο κείμενο μας. "Οι δυνάμεις που εξασκούνται από την αλληλεπίδραση δύο σωμάτων (1«Θεσμοί»  και 2 Ελλάδα) είναι πάντα ίσες κατά το μέτρο και αντίθετες κατά τη φορά".

Μαθηματικά αυτό σημαίνει ότι αν F12 είναι η δύναμη που ασκεί το σώμα 1 στο σώμα 2 και F21 η αντίστοιχη δύναμη που ασκεί το σώμα 2 στο σώμα 1, τότε F12= - F21

Ο νόμος αυτός, που είναι απόρροια της "αρχής διατήρησης της ορμής", λέγεται και "Νόμος δράσης-αντίδρασης". Αυτή η ονομασία προκύπτει από τον ορισμό: "Για κάθε δράση μιας δύναμης, υπάρχει μια αντίθετη δύναμη αντίδρασης".

Ο 3ος νόμος του Νεύτωνα είναι αποτέλεσμα του 1ου νόμου, επομένως και του 2ου.

Για δύο συστήματα A και Β τα οποία ασκούν δυνάμεις μεταξύ τους και δεν δέχονται καμία δύναμη από οποιοδήποτε άλλο σύστημα μπορεί να οριστεί ένα σύστημα, Ε, το οποίο να περιέχει δύναμη ασκούμενη στο Α από το Β ίση σε μέτρο και αντίθετη σε φορά ούτως ώστε η συνολική δύναμη ασκούμενη στο σύστημα Ε να παραμείνει 0. Μαθηματικά, ΣFΕ=0<=> FAB + FBA=0 <=>FAB=-FBA

όπου FAB η δύναμη που ασκεί το σύστημα Α στο Β και FBΑ η δύναμη που ασκεί το σύστημα Β στο Α. Και εδώ όπου Α οι Θεσμοί και όπου Β η ελληνική πλευρά.

Ο τρίτος νευτωνικός νόμος της κίνησης μας «λέει» κάτι που  φαίνεται εντελώς «αθώο».

Αν όμως το σκεφτούμε περισσότερο θα δούμε ότι δεν εναρμονίζεται με τις προσωπικές μας αναπαραστάσεις για την έννοια δύναμη.

 Εφόσον ένα σώμα Α ασκεί δύναμη σε ένα σώμα Β το Β θα ασκεί ταυτοχρόνως στο Α μία δύναμη και  οι δύο αυτές δυνάμεις θα έχουν ίσα μέτρα και κατευθύνσεις αντίθετες.

Και διερωτόμαστε στον παραλληλισμό που κάνουμε αλλάζοντας ή μάλλον τοποθετώντας στο αξίωμα των νόμων την ελληνική πλευρά και του «Θεσμούς» κατά πόσο είναι συμφωνημένη η πορεία της χώρας μας μέσα στην ευρωζώνη και την Ευρώπη (τα ίσα μέτρα του ορισμού) παρά τις αντίθετες κατευθύνσεις των Α «Θεσμών» και της Β Ελληνικής πλευράς; Το αξίωμα του 3ου Νόμου του Νεύτωνα μας το επιβεβαιώνει  χωρίς αμφιβολία.

 Εμείς θέλουμε να διατηρούμε μέσα μας μια αγαθή ή έστω πλατωνικής κλητικής πτώσης Αγαθή σκέψη ότι όλοι αγωνίζονται για το συμφέρον της Ελλάδος και της Ευρώπης……